sábado, 12 de febrero de 2011

Zarautzeko foka galduaren begirada tristea

Zarautzeko Foka

Foka honen begirada aztertzean zeozer berezi ageri zait: beharbada, bere nahaspila, bere bakartasuna itsasoko hondar erdian, bere beldurra gizakiari edota bere tristuraren jantzia begirada barnean bakartasunean lotuta.  Aste honen bukaeran, Ricardo Faus, goiz-goizean, Zarautzeko hauzotarra, egunero legez, bere txakurrarekin zihoazen herriko hondartzatik paseo bat egiten.
Hara hor sorpresa itzala! Bere bidean, hondartzako Gipuzkoako arean foka gaztetxo batekin topo egin zuen, oraindik erdi loa, argazki batzuk ateratzeko denboraz 112 zenbakiari deitu zuen bitartean, laguntza eske.
Lehendik ere, beste Gipuzkoako hondartza baten ikusia izan zela dirudi, Ondarribiko hondartzan, hain zuzen ere.
Aste honetan zehar hainbat komunikabide ezberdinetan agertu da berria, baina Kate Berdea gunetik zera hau proposatzen dizugu zure ingurunean eztabaidaitezko:
  • Zer deritzogu foka honen begirada?.
  • Zergatik dago hain urrun bere bizileku naturaletik?
  • Klima aldaketak eragin diola uste duzu?


 Resumen en español: La triste mirada de la foca perdida de Zarautz
Hay algo en la mirada animal, de esta foca desorientada y fuera de su hábitat que la inunda de desconcierto, soledad, miedo y tristeza. Esta semana, poco antes del amanecer, Ricardo Faus, vecino de la localidad guipuzcoana de Zarautz, salía a pasear junto a su perra por la playa cuando por sorpresa se encontró con este joven ejemplar de foca de aproximadamente un año de edad. 
Al parecer, esta joven foca ya había sido avistada anteriormente en la playa guipuzcoana de Hondarriba.
Los diversos medios de comunicación de Euskal Herria se han hecho eco de esta inusual noticia.
Pero desde Kate Berdea nos planteamos y te proponemos debatir: 
  • ¿Qué nos sugiere su mirada?.
  • ¿Porqué está tan lejos de su hábitat natural?.
  • ¿Influye el cambio climático?

Fotografías: Ricardo Faus
Más información: Diario Vasco

4 comentarios:

Unknown dijo...

Polita artikulua! Aspaldi nabil pentsatzen begiradak irakurri behar ditugula. Hitzen bidez egia izkutatzen bada, bestela da begirada. Umeak txapeldunak dira horretan. Fokak baino trebehagoak. Eta ez dute izkutatzen sentimendua. Sentitzen duguna esateko ez dago begirada bezalakorik. Foka ikusten duzue? Zer diotsue bere begirada? Tristura. Ez dut ezer ulertzen. Zeinek egin dit min? Zergatik? Noiz arte? Ehun urte dirauen gaitzik ez dago.

Kate Berdea dijo...

Bertsoz-bertsoz zure hitzek soineko zuriz jantzitako hegalak dakarzkigu! Bertsolari xarmanta zaituztegu gure blog-an.
Primerako bertsolaria ere, esan behar!.
Ongi etorri, Joserra! Ohore itzaltzat dugu zuk hemen agertzea, jarraitzaile bihurtzea eta gure amankomuneko blog-an idaztea ere.
Mila esker irakurtzegatik eta kate berde honen partaide izateagatik!

aida dijo...

Argi pena handia eman dit foka.

Kate Berdea dijo...

Nola ez dizun emango ba! bakardadean bizi baita, bere ingurunetik urrun...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...